مقاله حسگر لمسی و انعطافپذیر نیرو بارومتری

حسگر لمسی و انعطافپذیر نیرو بارومتری

حسگرهای انعطاف پذیر و نرم که نیرو را اندازه گیری می کنند، در سال های اخیر مورد توجه زیادی واقع شده اند. پوست بزرگترین ارگان بدن انسان است و می تواند فشار، دما و سایر محرکهای پیچیده محیطی را حس کند. تقلید از توانایی های حسی پوست انسان از طریق الکترونیک یک موضوع نوآورانه است که می تواند برنامه های کاربردی وسیعی در رباتیک، هوش مصنوعی و رابطهای انسان و ماشین پیدا کند [۱] در دهه های اخیر رباتیک انسان محور در تحقیقات علمی و صنعتی پیشرفت های زیادی را تجربه کرده است ، گسترش روزافزون ربات هایی که بدون خطر با یکدیگر و انسان همکاری می کنند.

حسگر نیرو بارومتری

مقدمه حسگر لمسی و انعطافپذیر نیرو بارومتری

پیشرفت های تکنولوژیکی و افزایش علاقه جامعه پزشکی موجب توسعه و پیشرفت ربات های خدمت رسان ، ربات های پزشکی کمک جراح، توان بخشی و ربات های پوشیدنی شده است . همچنین در تجزیه و تحلیل گیت و الگو راه رفتن نیز می توان از حسگرهای انعطاف پذیر نیرو بهره برد. در کاربرد های یاد شده گاهی نیاز به اندازه گیری نیروهای گسترده سطحی است که بدین منظور آرایه ای از حسگرهای نرم و انعطاف پذیر نیرو را با یکدیگر شبکه می کنند و با عنوان پوست مصنوعی یا پوست الکترونیکی هم شناخته می شوند. در آرایه ای از حسگرهای نوری منعطف با یکدیگر شبکه شده و تحت عنوان پوست مصنوعی برای اندازه گیری موقعیت، جهت و اندازه نیرو در سطح حسگر استفاده می شوند.

روشهای مختلفی برای ساخت این حسگرها به صورت تکی یا آرایه ای تحت عنوان پوست مصنوعی به منظوره دادن حس لمس به ربات و دیگر کاربردهای یاد شده به کار گرفته شده است، از جمله می توان به مبدل های پیزومقاومتی، پیزوالکتریکی، خازنی، نوری، مغناطیسی و غیره اشاره کرد که هر یک مزایا و معایب خود را دارد که در  بررسی شده است. حسگر خازنی از جمله مزایایی که دارد حساسیت بالا و ضخامت کم است. در عوض عیب هایی هم دارد که می توان به فناوری پیشرفته برای ساخت و هیسترزیس شدید اشاره کرد. حسگرهای پیزوالکتریکی و پیزومقاومتی در مزیت و عیب شبیه حسگر خازنی بوده است. علاوه بر این حسگرهای پیزوالکتریک تنها به نیروهای دینامیکی پاسخ می دهند که این مشکل محدودیت بزرگی برای این دسته از حسگرها ایجاد می کند.