مهار انتهایی میلگرد کششی در اعضای خمشی که تنش میلگرد با لنگر متناسب نیست
تامین مهار انتهایی میلگرد کششی :
در بعضی از اعضای خمشی به دلیل برخورداری از عمق مؤثر (d) متغیر و یا به دلایل دیگر، تنش میلگردها به طور مستقیم با لنگر خمشی متناسب نبوده و به صورت خطی کاهش نمی یابد.
اعضای با مقطع متغیر مانند دستکها (براکتها)، اعضایی نظیر پی های شیبدار، پی های پله ای یا ماهیچه ای، اعضایی که در آنها فولادهای کششی موازی وجه فشاری قرار داده نشده اند، و نیز اعضای خمشی عمیق از این مقوله هستند.
بر اساس آیین نامه برای میلگردهای کششی در چنین اعضایی باید مهار مناسب تامین شود.
مطالب پبشنهادی :
به عنوان نمونه دستک (سر ستون یا براکت) نشان داده شده در شکل زیر را در نظر بگیرید.
مهار انتهایی میلگرد کششی
شکل – مهار انتهایی ویژه در یک دستک ( براکت) به عنوان عضوی که تنش در میلگرد کششی مستقیما با لنگر خمشی متناسب نیست
در این عضو تنش نهایی در میلگرد کششی اغلب از بر تکیه گاه تا نزدیکی نقطه اثر بار P، تقریبا ثابت و برابر fy است؛ در حالی که لنگر خمشی در این فاصله به طور خطی کاهش می یابد.
بنابراین مهار میلگرد در بر تکیه گاه (محل لنگر خمشی حداکثر) مثلا با استفاده از قلاب استاندارد در داخل تکیه گاه و نیز با تأمین طول مهاری مستقیم، Ld، از بر تکیه گاه تا سر آزاد عضو، کافی نبوده و برای مهار سایر قسمتهای میلگرد کششی که تنش نزدیک به fy دارد، لازم است مهار مناسب در نظر گرفته شود.
در این مورد مهار میلگرد داخل تکیه گاه احتمالا کمتر بحرانی بوده و ایمنی عضو بیش تر بستگی به فراهم کردن مهار انتهایی مناسب در سر آزاد دستک خواهد داشت.
به عنوان یک راه حل مؤثر در تأمین مهار انتهایی میلگرد کششی در دستک مورد بحث، می توان از یک میلگرد متقاطع جوش شده با قطری معادل قطر میلگرد کششی استفاده کرد (شکل بالا). در این حالت استفاده از قلاب استاندارد در سر دستک و در صفحهی قائم احتمالا به طور کامل مؤثر عمل نمی کند؛ چرا که اصولا در این ناحیه و در نزدیکی بار، بتن عمدتأ غیر مسلح بوده و ممکن است باعث شکست موضعی شود. با این وجود، اگر دستک عریض بوده و بارهای وارده کاملا به گوشه ی انتهای آزاد دستک نزدیک نباشند، میلگردهای U شکل در یک صفحه ی افقی، قلابهای انتهایی مؤثری فراهم می کنند.
منبع : دانشنامه مهندسی عمران
